Bezocht datum
Tijdens een rondreis door Albanië sta je ineens voor een stadion. Nadat de partner is overtuigd van het belang om even binnen te kijken, worden we hartelijk ontvangen door de mensen die deze ochtend aanwezig zijn.
Het blijkt een ‘matchday’ te zijn maar hier wordt verder niet moeilijk over gedaan. Alle deuren gaan open en we krijgen een rondleiding door het oude Gjorgji Kyçyku Stadium wat ondanks de leeftijd, het stadion is geopend in 1932, er jong uitziet. Opvallend want de club heeft het niet breed, de club loopt al drie jaar in hetzelfde tenue.
Tijdens de rondleiding krijgen we in steenkolen Engels een klein geschiedenislesje. De club werd in 1932 opgericht als Klubi Sportiv Dragoi Pogradec en heeft sindsdien regelmatig een naamswijziging gehad. Sinds 1992 heeft het zijn huidige naam: KS Pogradeci. De club heeft een aantal keren op het hoogste Albanische niveau gespeeld maar komt tegenwoordig uit in de Kategiria A2, het tweede niveau. De club speelt trouwens al sinds de oprichting op deze ground.
De aftrap is pas over een aantal uren en omdat ik graag een sjaaltje wil als aandenken blijkt er ineens een probleem te zijn. Een sjaal… We worden meegenomen naar een ruimte wat lijkt op een archief waar een groot aantal vaantjes bij elkaar geharkt worden. Slechts een aantal vaantjes pak ik aan, de rest geef ik weer terug en het lijkt erop dat ik de mensen hier beledig. Maar zoveel kan ik gewoon niet aannemen. ‘Voor straf’ krijg ik een oud tenue mee…
Na een klein uurtje nemen we afscheid van KS Pogradeci. Pas later, wanneer we genieten op een zonovergoten terras, beseffen we dat zij alles wilden weggeven wat zij bezitten. Deze mensen zijn zo lief, zo gemeend, zo puur. Als we later nog een stukje door de stad wandelen, lopen we toevallig langs het huis van een die mannen. Na een laatste kopje koffie verlaten we Pogradeci…