Bezocht wedstrijd
Bezocht datum
Westerbork is natuurlijk bekend vanwege ‘Kamp Westerbork’, van waaruit meer dan 100.000 mensen in de Tweede Wereldoorlog gedeporteerd zijn naar vernietigingskampen. Er zijn vele verhalen op het internet te vinden en het levert het dorp jaarlijks veel geld op dankzij het toerisme.
Van totaal andere orde maar van de plaatselijk voetbalclub is nauwelijks een foto te vinden, een goede reden om zelf maar eens te gaan kijken. De keuze viel op een bekerwedstrijd tussen vv VKW en Blauw Wit ’34 uit Leeuwarden. Een goed moment om te kijken waar beide ploegen aan het begin van het seizoen staan. Blauw Wit ’34 speelde vorig seizoen 1ste klasse maar degradeerde, vv VKW bewandelde de omgekeerde route. De ploegen zouden wel eens aan elkaar gewaagd kunnen zijn….
Een prachtig sportpark De Perkenslag waar de kantine letterlijk het middelpunt is. Opvallend zijn de velden die van origineel gras zijn. Het klinkt wat lacherig maar de generatie wat alleen maar op kunstgras heeft gespeeld komt er aan. Mooi ook het aparte pupillenveld wat als een stadion oogt. Welke amateurspeler droomde zichzelf als kleine man niet het ‘San Siro’, ‘Camp Nou’ of ‘Wembley’ in om voor volle tribunes de winnende te maken tijdens de finale om de Europacup? Overigens kunnen oudere kinderen deze droom hier nog altijd waarmaken tijdens 45+ wedstrijden.
Een klassieke tribune zoals vele amateurclubs deze aan de lange zijde van het hoofdveld hebben staan geeft mij een warm gevoel van nostalgie. Opvallend zijn de vele uitloopdelen wat de afstand tussen veld en publiek vergroot.
De wedstrijd zelf was niet echt wat ik had verwacht. Terwijl ik na de aftrap om het veld wandel richting een van de hoeken, valt ‘in mijn rug’ de 1-0. 17 seconden voetbal! De rest van mijn weg wordt begeleid door teksten als ‘Die foto had je zeker niet?’ en ‘Je loopt de verkeerde kant op!’. Na 22 minuten is de wedstrijd beslist als de keeper van Blauw Wit ’34 een rode kaart krijgt na een kamikaze actie. Het scorebord glundert inmiddels een trotse 4-0.
Ondanks het overwicht in de resterende 70 minuten blijft de stand ongewijzigd, 
mede dankzij de keeper van de gasten. Deze A-junior toonde zijn kwaliteiten en hij mag nog even verder dromen over volle stadions. Na de wedstrijd neem ik in de bestuurskamer afscheid van vv VKW en bedank hen voor de warme ontvangst en gastvrijheid. Een half uur later zit ik, op aanraden van het bestuur, in ‘Museum en Restaurant De Ar’ wat een heerlijke alternatieve afsluiting is van een dagje Westerbork.
