Bezocht datum
In februari 2015 ging een langgekoesterde wens in vervulling; het bezoeken van een wedstrijd in Engeland. De sfeer, de ambiance, de beleving, de stadions, de liefde maar ook het historisch besef, de nostalgie en historie… Een droom! Voor de wedstrijd werd eerst een ander stadion aangedaan: Notts County, de oudste leagueclub wat uitkomt in de laagste profklasse. ’s Middags volgde de hoofdschotel: Nottingham Forest – Bolton Wanderers, een wedstrijd uit de Championsship. Heel bewust werd er niet voor een wedstrijd uit de Premier League gekozen. Nee, er wordt voor Engels voetbal gekozen. Na dit schitterde weekend was het bekende hek van de dam en volgde Luton Town (League Two) en Queens Park Rangers (Championsship).
Maart 2016, een jaar later is het tijd om twee uitersten te gaan bezoeken; een weekend waarin een Premier Leagueclub én een Non-Leagueclub wordt bezocht. Mijn ervaring is dat kleine(re) clubs het geweldig vinden wanneer er interesse is van buitenstaanders. Natuurlijk is het verleidelijk om naar de grote en bekende clubs te gaan maar meelopen met anderen, massatoerisme, is niet echt mijn ding. Jaren geleden, tijdens een citytrip in Porto ben ik bij Boavista wezen buurten terwijl de massa steevast voor (het stadion van) FC Porto gaat. Het bleek zó uniek dat de stadiondirecteur zelf de rondleiding verzorgde en elke deur ging open! Trots vertelde hij over Nederlandse voetballers die in zijn stadion hebben gespeeld. Voor hem was deze dag waarschijnlijk net zo uniek als voor mij.
Ilkeston, zaterdagmorgen 11.00 uur. Wandelend langs het kanaal wat langs het stadje loopt, zijn de hobbelige velden van de plaatselijk FC te zien. Hoe klassiek, midden in een woonwijk huist een voetbalclub. Opgewonden wordt de pas versneld. De hartslag gaat omhoog als het eind van het pad nadert, dan een bocht naar links waar ineens een stadionnetje zichtbaar wordt.
Terwijl ik een foto neem van de buitenkant van het stadion wordt een deur die toegang biedt tot New Manor Ground opgedaan. “Nee, het stadion is nog niet open” maar als wordt aangegeven dat wij ‘all the way from Holland’ zijn staat de deur ineens wagenwijd open. Na een rondje om het veld verschijnt een bestuurslid van Ilkeston Town FC en onze enthousiasme wekt in eerste instantie verbazing op wat snel aanstekelijk lijkt te werken. Alle deuren gaan open. Een blik in de kleedkamer waar het tenue voor de wedstrijd van vanmiddag al klaarligt, een speelveld wat door moet gaan als trainingsveld en in de bestuurskamer waar trots de gehele historie wordtverteld.
De oorsprong van Ilkeston FC ligt in 1880 als Ilkeston Town FC en speelde in die tijd al op Manor Ground. Nadat het in 1903 werd ontbonden ontstond Ilkeston United. Deze club hield het vol tot eind jaren twintig. In 1945 nam Ilkeston Town gebruik van Manor Ground wat sinds 1991 het huidige New Manor Ground heet en plaats biedt aan zo’n 3000 toeschouwers. In 2010 speelde de club in de Conference North, het zesde niveau in Engeland maar werd de club door een belastingschuld van £47.000 failliet verklaard. Direct erna is het huidige Ilkeston FC opgericht wat nu speelt in Northern Premier League Division One South, het achtste niveau, waarin het een grijze middenmoter is. De club speelt tegen klinkende clubnamen als Darlington, Stourbridge, Rushall, Mickleover en Sutton Coldfield.
Na ruim een uur moeten we afscheid gaan nemen om op tijd bij onze volgende afspraak te kunnen zijn. Op de vraag of er een aandenken is in de vorm van een vaantje of sjaal, gaat speciaal voor ons de fanshop open. Bovendien krijgen we de laatste presentatiegids mee. Tevens wordt de afspraak gemaakt om volgend seizoen opnieuw langs te komen om een officiële wedstrijd mee te pakken, uit de League of om de FA-cup. Met een onbeschrijfelijk goed en warm gevoel wordt afscheid genomen en de club succes gewenst voor de wedstrijd van deze middag.
