Bezocht wedstrijd
Bezocht datum
In de afgelopen veertig jaar heb ik een hoop stadions van binnen gezien. De spanning wanneer je de floodlights boven de wijk of stad ziet uitkijken en weet dat dát de plek is waar je wil zijn. Een plek waar duizenden andere gekken samen zijn voor een potje voetbal.
Toch kan ik ook heel enthousiast worden van een achteraf veldje in een klein dorpje. Daar waar de tijd heeft stil gestaan en het spelletje nog puur is. Een amateurclub wat nog ‘gewoon’ speelt op gras, voor een handvol toeschouwers. Het spel is vaak niet om aan te gluren, maar daar komt eigenlijk niemand voor. Nee, de voetbalclub is dan vaak een ontmoetingsplek en de club heeft meestal een sterke sociale functie.
Daar kan ik in stilte van genieten. De puurheid van de club en de binding met de club. Elke zaterdag staan dezelfde vrijwilligers weer voor dag-en-dauw klaar zodat voetballers van alle leeftijden een wedstrijdje kunnen spelen. Vrijwilligers die vaak als decennia zijn verbonden met de club.
Misschien juist daarom viel dit beeld mij op bij vv Drenthina in Emmen. Puur, eenvoud en een stukje dorps in een stad. Geen idee wat de namen zijn, of zij een stel zijn en hoe lang zij dit werk al doen. Maar dit soort eenvoudige dingen kan mijn groundhopdag perfect maken.
