Bezocht datum
“Als we de trein nemen van 14.00 uur, hebben we nog even tijd om door dit plaatsje te lopen”. We zijn net geland op Londen Southend Airport en voor onze eindbestemming moeten we nog een paar uur met de trein. Dan kunnen we mooi even Southend-on-Sea in en ergens een pint drinken.
Het is slechts een klein half uurtje lopen naar het centrum maar als er ineens wat floodlights boven de huizen uitkijken wordt de looppas versneld. Ineens staan we voor de poorten van een prachtig oud stadion wat ouderwets middenin de samenleving woont. ‘Er staat altijd wel een deur open’ en zo wandelen we via het uitvak het stadion in.
Onze monden vallen open. Houten klapstoeltjes in verschillende kleuren die beter tot hun recht komen als ineens de zon tussen de wolken tevoorschijn komt.Schitterende floodlights, asbest daken en de tribunes dicht op het veld. En wat een grasmat. Voorzichtig stappen we uit het vak om door de blubber om het veld te kunnen lopen. Want we weten dat het veld heilig is in Engeland, daar zetten we uit respect geen stap op.
Elke tribune van Roots Hall is anders. Ook de omloop verschilt per tribune en wat extra mooi is; je wandelt bijna door de achtertuin van de buren. Een aantal buren heeft trouwens een redelijk goede (uit)zicht op het veld. Ook al speelt Southend United ‘slechts’ in League Two, er wordt gevoetbald tegen klinkende namen als Carlisle United, Tranmere Rovers, Bradford City en Grimsby Town. En elk seizoen heeft Southend de kans om een grote naam te loten in een van de bekertoernooien. Niet vervelend om dat mee te kunnen pakken vanuit de slaapkamer.
Na een uur belandden we in een pub om de hoek, vlakbij het treinstation. Morgen zijn we bij het FA-cupduel tussen Ipswich Town en Sheffield United. Maar of Portman Road hetzelfde gevoel kan brengen als deze Roots Hall….? Morgen zullen we het weten.
