Bezocht datum
Bestaat toeval? Onderweg, tijdens een fietstocht in Brabant, valt mij ineens een prachtige fabriek op wat uitkijkt over een sportveld. Eigenlijk was ik op weg naar de plaatselijk profclub maar als de hekken van Sportpark Houtsdonk uitnodigend openstaan, kan ik mij niet bedwingen.
Op het plein, achter de oude tribune, staan drie mannen gezellig te praten. De zon straalt uitgebreid en de mensen in Brabant zijn hartelijk en ik sluit mij aan bij de heren om de reden van mijn bezoek uit te leggen. Want welke halve zool komt met een enorme camera een amateurcomplex op wandelen terwijl een paar kilometer verderop een écht stadion te vinden is. “Nee hoor, we denken niet snel in halve zolen.”
Niets is mooier dan luisteren naar de verhalen van vrijwilligers. Dit zijn de echte clubmensen die met liefde, trots en passie over hun club kunnen vertellen. Want dit is een pracht locatie zo aan de rand van het centrum van de stad. “En het staat hier al jaren meneer.”
Maar waar ik de mooie succesverhalen uit het verleden verwachtte, belandden we in een politieke teleurstelling. Het was mij al opgevallen dat er slechts één veld op het complex is. En dan ook gewoon van natuurgras. “Meneer, sinds dit seizoen hebben wij inderdaad nog slechts één veld. En daarop moeten alle ploegen trainen en spelen. En afgelopen zaterdag speelden hier ook nog twee jeugdteams van Helmond Sport!” De gemeente heeft de huur van die twee velden opgezegd. Gelukkig is het hoofdveld ons eigendom.”
Pas nu vallen de twee velden op die om het hoofdveld liggen. Of velden…. Na een regenachtige zomer heeft het gras en onkruid alle ruimte gekregen en binnen een paar maanden lijkt het alsof ik bij een lost ground ben beland. Het had voor de foto wel mooi geweest als er nog iets van herkenning in de velden zat; een oude cornervlag, een doel of een stuk weggevreten stuk natuur waar ooit de kalklijnen lagen.
Na een minuut of tien bedank ik de heren voor de gastvrijheid en wandel ik de poort weer uit waar mijn wederhelft bij de fietsen geniet van het najaarszonnetje. “En, was het wat?”, vraagt ze oprecht geïnteresseerd. Terwijl ik een laatste foto neem van de ticketbox laat ik de clubnaam nog een keer mijn grijze brein passeren: HVV Helmond. Die clubnaam komt mij wel bekend voor… Op het terras van het iets verder gelegen Cacaofabriek google ik de club.
De club werd opgericht op 22 november 1899 als Helmondia en sloot zich in 1900 aan bij de Brabantse Voetbalbond. In 1904 werd de naam in HVV veranderd. De club nam vanaf het seizoen 1956/57 deel aan de Eerste divisie. In 1962 verdween de club na degradatie uit het betaald voetbal en ging verder in het amateurvoetbal.
In 1935 bereikte HVV de finala van de NVB Beker waarin Feijenoord te sterk bleek.
Het standaardelftal speelt in Vierde klasse zondag van het district Zuid II (2021/22)
Enkele bekende oud-spelers: Berry van Aerle en Willy van der Kuijlen
(bron: Wikipedia)
In 1948 ging HVV Helmond naar het hernieuwde sportpark op Houtsdonk waar men een eigen clubhuis had. Tot op de dag van vandaag zit de HVV Helmond op het prachtige Houtsdonk waar veen herinneringen liggen en hopelijk een mooie toekomst.
(bron: website HVV Helmond)
De oudste club van Helmond en het speelde ooit betaald voetbal op dít sportpark. Maar de lokale politiek heeft een prachtige geschiedenis naar de achtergrond gedrukt.
