Bezocht datum
Iedereen heeft zo zijn/haar voorkeuren, zo houd ik van het prachtige ‘claret and blue’. Burnley, West Ham United, Scunthorpe hebben die klassieke kleuren en ik kon een paar jaar geleden zelfs bijna opgewonden worden van het uitshirt van Vitesse. Maar de combinatie van claret and blue, de historie van de club en het prachtige stadion zorgde ervoor dat Aston Villa hoog op mijn denkbeeldige verlanglijst staat. En als voor een weekend Engeland wordt gekozen voor vliegveld Birmingham, dan kan een bezoek aan Villa Park niet uitblijven.
‘Gisteravond speelde Aston Villa nog een Europese thuiswedstrijd, dan zal het stadion vandaag toch wel open zijn?’ Het is de vraag der vragen op deze druilige vrijdagochtend en omdat binnenkomen bij erfvijand Birmingham City vanmorgen als eerste stop ook geen problemen opleverde, staan we vol goede moed op de parkingplaats voor Villa Park. Alleen voor het aanblik van die iconische trappen van het in 1897 gebouwde stadion is een bezoek aan Birmingham al de moeite waard. Voor de foto is het jammer dat er enkele auto’s voor het stadion geparkeerd staan.
We starten met een rondje om het stadion want er zal toch wel ergens een deur openstaan? Aan de andere zijde van het stadion is meer beweging te zien. Chauffeurs die hun grote vrachtauto’s met oplegger vakkundig achteruit langs hekjes, onschuldige groundspotters en geparkeerde auto’s maneuvreren, de bewaker van deze parking, beveiligers van het stadion en zelfs een tweede groep groundpotters. De beveiligers van Villa Park staan voor elke opening opgesteld omdat in het stadion de schoonmakers bezig zijn om troep na een Europese wedstrijd op te ruimen. En stel je voor dat die groundspotters even binnen gaan kijken….
Gelukkig is er een opening; er is een ruimte, een soort kantoorruimte, waar je achter glas de binnenzijde van het stadion kan zien. Een beetje het idee van een skybox. En het is echt schitterend en ik weet dat ik nog een keer naar Birmingham moet, maar dan voor een goed gevulde Villa Park. Terwijl mijn maten genieten van het (uit)zicht op de tribunes, ga ik op zoek naar meer. Want, er staat altijd wel ergens een deur open.
Als geboren acteur speel ik dat ik naar de wc moet zodat ik een gang kan inlopen om ‘te verdwalen’. Ik wandel door een gang waar de historie van de club van de wanden spat en vind een ruimte waar de deur openstaat. Vanuit deze ruimte heb je een ander zicht op de tribunes. Helaas word ik al snel opgemerkt door een beveiliger die ongevoelig is voor mijn smeekbede om nog een paar foto’s te maken. Meer dan een kopje koffie in de centrale ruimte is helaas niet mogelijk.
We hebben nog even tijd om onze tour om het stadion af te ronden als we de andere groep groundspotters tegenkomen. Dit blijkt een groep uit Huizen te zijn, het plaatsje waar ik vandaan kom. Sterker, met twee van hen heb ik gevoetbald en een is een klasgenoot van de lagere school. De (groundhop)wereld is klein, zo blijkt maar weer. Het laatste opvallend stukje stadion is natuurlijk ‘Trinity Road Stand’, de tribune waaronder de auto’s over een doorgaande weg rijden. De originele tribune was ooit ontworpen door Achibald ‘Archie’ Leitch, de bekende Schotse architect die ook de gevel van de hoofdtribune van Ibrox (Rangers FC), het paviljoen op Craven Cottage (Fulham FC) en de hoofdtribune van Tynecastle Park (Heart of Midlothian FC) heeft ontworpen. Maar in 2000 werd de Trinity Road Stand afgebroken op. Deze tribune werd beschouwd als Leitch' meesterwerk.
We lopen terug naar de auto op een inmiddels verlaten parkingplaats wat ons de kans geeft om deze iconische opgang alsnog op de foto te zetten. Een prachtig groet naar Villa Park: Tot ziens!
